ONUR ÖZDEMİR ‘RAKSEDİP YARIN YOKMUŞÇASINA’ (SONY MUSIC TÜRKİYE)
Aradan iki kuşak geçmiş, sadece bir albüm yapmış olmasına rağmen akıllara geldiğinde halen yürekleri hoplatan bir topluluk var, adı Sakin. Dağılmasının ardından solist Onur Özdemir, yeni bir imaja bürünerek Onurr adını almış ve pop şarkıları yazıp söylemeye başlamıştı. Ancak tutkulu Sakin taraftarı ise onun dönüşünü sabır ve umutla beklemişti. O dönüş gerçekleşti ve Onur “raksedip yarın yokmuşçasına” adlı ahde vefa albümüyle köklere selam verdi. Onur zaten birkaç yıldır bunun sinyalini veriyor, arada bir Sakin Tribute konserlerine çıkıyordu. Kendisi de dinleyicisi gibi eski günleri özlemişti. O nedenle bu albümü gönül rahatlığıyla bir Sakin albümü gibi dinleyebilirsiniz. Ruh aynı, müzikal olarak ise davul, bas, gitar üçlüsünün mihmandarlığında, melodik arpejler, temiz riff’ler, indie-rock sound’lar da aynı. Vokalin çalgıyla, grup müziğiyle eş-başkan olduğu demokratik bir ortam içinde icra edilmiş şarkılar…
“raksedip yarın yokmuşçasına” sadece geçmişin ayak izlerine basarak yürümüyor, zamanın ruhunu da işin içine dahil ediyor. Biz de özlemiştik, uzun zamandır mahallemizde yokluğunu hissediyorduk Onur’un. Bu albümle birlikte eski bir dostu bir köşe başında karşılaşarak yeniden bulmuş gibiyiz. Hoş geldin Onur…
SHOUKRAN ‘İHTİMAL’ (TANTANA RECORDS)
Bir kuşağın kapıldığı “bağımsız müzik” anaforunda doğan ve müzikal olarak gerçek manada alternatif müzik yapan çok az sayıdaki topluluktan biri Gözyaşı Çetesi. Tamamı çalgısına hâkim elemanlardan oluşan, yan yana gelişlerinde de çok iyi çalan bu topluluğun solisti Şükran Pınar Balcı. Bir süre evvel o da Dalyan’a yerleşerek İstanbul’dan kaçanlar kervanına katılmıştı ama bu eyleme bir de solo albümlü solistler kervanına katılmayı ekledi.
Şükran’ın Shoukran adını alarak “İhtimal” isimli bir solo albüm yapmış olmasının akla ilk gelen iki olumlu tarafı: Birincisi Gözyaşı Çetesi’nin dağılmamış oluşu, ikincisi Pınar’ın albümünün topluluğun taklidi değil, her açıdan farklı bir sound ve atmosfere sahip özgün şarkılardan oluşması.
Şükran burada her ne kadar kolektif bir çalışmadan elde ettiği birikimi bireysel yaratıcılığa aktarmayı başarmış olsa da, kişisel tarzını eksiksiz yansıtsa da, iki yoldaşından yardım almayı ihmal etmemiş. Söz ve besteleri kendine ait dokuz şarkılık albümde Özgür Yılmaz’ın gitarını, Umut Arabacı’nın bas gitarını bu akustik-saykodelik atmosfere münasip biçimde monte etmiş.
Bu sakin olduğu kadar da ilk adımları kendinden son derece emin adımlarla atılmış bir solo kariyer yürüyüşü. Uzun olması temennisiyle…
